Η ίδρυση και η επιτυχία της τουριστικής μας Επιχείρησης δεν εξαρτάται μόνο από νομικές, οικονομικές και διοικητικές γνώσεις. Μεγάλη σημασία παίζουν ο ανθρώπινος παράγοντας και ο ρόλος του σχεδίου δράσης. Το σχέδιο δράσης ήταν μία οργανωμένη διαδικασία, με μια σειρά ενεργειών που πραγματοποιήθηκαν από πολλά χρόνια πριν με κόπο και ρίσκο. Αφορά σε όσα πρόκειται να κάνει κάποιος, για να επιτύχει και να νιώσει ευτυχισμένος. Είναι κάτι σαν τη ρότα, την πορεία που χαράζει ο καπετάνιος, για να κατευθύνει το πλοίο εκεί που ο ίδιος θέλει, συμπεριλαμβανομένων των ενεργειών, τις οποίες θα κάνει για να φτάσει στο λιμάνι που επιθυμεί. Είναι αναμενόμενο ότι θα καταβάλει μεγάλη προσπάθεια, προκειμένου να πετύχει αυτό που θέλει ή το καλύτερο δυνατόν. Χρειάζεται υπομονή, επιμονή, υψηλό κόστος, ρίσκο και θετική σκέψη.
Από τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου
Παγκόσμιος Κώδικας Ηθικών Αρχών για τον Τουρισμό
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Κώδικα Ηθικών Αρχών για τον Τουρισμό, βασικές αρχές είναι:
1) Η συμβολή του Τουρισμού στην αμοιβαία κατανόηση και τον σεβασμό ανάμεσα στους λαούς και στις κοινωνίες. Οι κύριοι φορείς της τουριστικής ανάπτυξης αλλά και οι ίδιοι οι τουρίστες πρέπει να τηρούν τις κοινωνικές και πολιτιστικές παραδόσεις και πρακτικές όλων των λαών, συμπεριλαμβανομένων των μειονοτήτων και των γηγενών πληθυσμών, και να αναγνωρίζουν την αξία τους.
2) Ο Τουρισμός ως ένα όχημα για την ατομική και τη συλλογική ολοκλήρωση. Όταν εφαρμόζεται με ανοικτό πνεύμα, αποτελεί έναν αναντικατάστατο παράγοντα αυτομόρφωσης, αμοιβαίας ανεκτικότητας και κατανόησης των θεμιτών διαφορών ανάμεσα στους λαούς και τους πολιτισμούς καθώς επίσης και της διαφορετικότητάς τους.
3) Τουρισμός, ένας παράγοντας για βιώσιμη ανάπτυξη. Όλοι οι φορείς της τουριστικής ανάπτυξης θα πρέπει να προασπίζουν το φυσικό περιβάλλον, με σκοπό την επίτευξη μίας υγιούς, συνεχούς και βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης, που θα αποβλέπει στην ικανοποίηση των αναγκών με δίκαιο τρόπο και φιλοδοξιών της παρούσας και των μελλοντικών γενεών.
4) Τουρισμός, χρήστης της πολιτιστικής κληρονομιάς της ανθρωπότητας και ένας συντελεστής για την αναβάθμισή της. Οι τουριστικοί πόροι ανήκουν στην κοινή κληρονομιά της ανθρωπότητας. Οι κοινότητες, στις περιοχές των οποίων βρίσκονται αυτοί, έχουν ειδικά δικαιώματα και υποχρεώσεις απέναντί τους. Οι τουριστικές και πολιτικές δραστηριότητες θα πρέπει να υλοποιούνται με σεβασμό στην καλλιτεχνική, αρχαιολογική και πολιτιστική κληρονομιά την οποία οφείλουν να προστατεύουν και να κληροδοτούν στις επόμενες γενιές. Ειδική φροντίδα θα πρέπει να αφιερωθεί στην προστασία και αναβάθμιση των μνημείων, των ιερών προσκυνημάτων και των μουσείων, καθώς και των αρχαιολογικών – ιστορικών χώρων, οι οποίοι θα πρέπει να είναι απόλυτα ελεύθεροι σε τουριστικές επισκέψεις. Ενθάρρυνση θα πρέπει επίσης να δοθεί στη δημόσια πρόσβαση σε ιδιωτικές πολιτιστικές ιδιοκτησίες και μνημεία με σεβασμό στα δικαιώματα των ιδιοκτητών τους, όπως επίσης και σε θρησκευτικά κτήρια με την επιφύλαξη των συνήθων αναγκών λατρείας.
5) Τουρισμός, μία επωφελής δραστηριότητα για τις χώρες και τις κοινότητες υποδοχής. Οι τοπικοί πληθυσμοί θα πρέπει να απασχολούνται στις τουριστικές δραστηριότητες και να μετέχουν κατά τρόπο δίκαιο στα οικονομικά και κοινωνικά οφέλη. Οι τουριστικές πολιτικές πρέπει να εφαρμόζονται με τέτοιο τρόπο, ώστε να συμβάλλουν στην άνοδο του βιοτικού επιπέδου των πληθυσμών στις περιοχές τουριστικού προορισμού και να ικανοποιούν τις ανάγκες τους. Ο σχεδιασμός, η αρχιτεκτονική προσέγγιση και η λειτουργία των τουριστικών εγκαταστάσεων και καταλυμάτων θα πρέπει να στοχεύουν στην ενσωμάτωσή τους, στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό, στον τοπικό και κοινωνικό ιστό. Εκεί που τα προσόντα είναι ίσα, προτεραιότητα θα πρέπει να δίνεται στο τοπικό ανθρώπινο δυναμικό.
6) Υποχρεώσεις των φορέων του Τουρισμού στην τουριστική ανάπτυξη. Οι επαγγελματίες του τουριστικού τομέα έχουν την υποχρέωση να παρέχουν στους τουρίστες αντικειμενικές και ειλικρινείς πληροφορίες για τους προορισμούς και τις συνθήκες ταξιδιού, φιλοξενίας και παραμονής. Θα πρέπει να εξασφαλίζουν ότι οι συμβατικές ρήτρες που προτείνονται στους πελάτες τους γίνονται εύκολα κατανοητές σε ό,τι αφορά στη φύση, στις τιμές και στην ποιότητα των υπηρεσιών που δεσμεύονται να παράσχουν, όπως επίσης και στις οικονομικές αποζημιώσεις που θα αποδίδονται στην περίπτωση μονομερούς καταστρατήγησης των όρων του συμβολαίου από την πλευρά τους. Οι επαγγελματίες του τουριστικού τομέα θα πρέπει, σε ό,τι εξαρτάται από αυτούς, να δείχνουν ενδιαφέρον, σε συνεργασία με τις δημόσιες αρχές, για την προστασία και την ασφάλεια, την πρόληψη ατυχημάτων, την προστασία της υγείας και την ασφάλεια των τροφών αυτών που αναζητούν τις υπηρεσίες τους. Ομοίως θα πρέπει να εξασφαλίζουν την ύπαρξη καταλλήλων συστημάτων ασφάλισης και βοήθειας.