RAFFENEL, C.D. (1824): Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος σε χαλκογραφία, Παρίσι.
Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος ήταν γιος του Ανδρέα Βερούση από τις Λιβανάτες της Λοκρίδας (απέχει δύο χιλιόμετρα από την Αρκίτσα) και της Ακριβής Τσαρλαμπά από την Πρέβεζα. Ο πατέρας του Οδυσσέα, λόγω λεβεντιάς και παλληκαριάς, ήταν φοβερός, γι’ αυτό και ο Αλή Πασάς τον αποκαλούσε «λιοντάρι της Ρούμελης». Ο Οδυσσέας ήταν δραστήριος και φιλόπατρις και δεν λογάριαζε τους κινδύνους, μεγαλόψυχος κι ακούραστος στους αγώνες για τη λευτεριά της πατρίδας. Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος, από την αρχήν της Επανάστασης ως το 1824, στάθηκε γενναίος υπερασπιστής της πατρίδας. Στις 8 Μαΐου 1821 ο Ανδρούτσος διακρίθηκε σαν καπετάνιος στη μάχη της Γραβιάς.
Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος, ο γιος του «λιονταριού της Ρούμελης», ακολουθώντας τη μοίρα του πατέρα του, έχασε κι αυτός τη ζωή του μέσα στη φυλακή, όχι από τουρκικά, αλλά από ελληνικά, δυστυχώς, δολοφονικά χέρια στις 5 Ιουνίου 1825. Συνελήφθη την 1η Απριλίου 1824 στην Ι. Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος (πρώην Βιλιόβου), που βρίσκεται τις Λιβανάτες, τόπο καταγωγής του.
Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος δεν υπήρξε προδότης, αλλά ήταν αναμφίβολα το “θύμα” των αντιζηλιών και της εχθρότητας μερικών ανθρώπων, οι οποίοι επεδίωκαν με κάθε τρόπο την εξόντωσή του. «Μπορεί να ωθήθηκε εις τα άκρα, αλλά δεν πρόδωσε. Άλλοι ήταν τότε οι όροι και οι συνθήκες» (Διονύσιος Κόκκινος).
